دانش‌آموزان ساعاتی از روز را در مدرسه می‌گذرونن و اگه فضاسازی مناسبی در مدارس انجام بشه، به شاد زیستن فرزندان خود کمک کردیم. ‏شاداب سازی مدارس را بایستی در ابعاد ظاهری و ابعاد معنوی جست و جو کرد. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش‌آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی میشه.  شاد زیستن برای کودک به همون اندازه مهمه که تغدیه ی خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت داره. زیرا سلامت روحی، روانی و جسمانی او را تامین می‌کنه. این در حالی ست که میزان شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایینه و این موضوع موجب افزایش بیماری‌های مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی شده. زندگی با شادی و نشاط معنا پیدا می‌کنه و در پرتو آن دانش‌آموزان به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی میتونن پله‌های ترقی را طی کنن. جامعه زنده و پویا جامعه‌ای است که عناصر شادی‌آفرین در آن فراوون باشه.‏روانشناسی به نام دیوید مایرز، سلامت روانی فرد را در میزان داشتن سرخوشی فرد میدونه و سرخوشی (خوشحالی) را چنین تعریف می‌کنه: نوعی احساس امنیت. احساس این که زندگی به طور کلی به خوبی می‌گذره»‏.

 

۱) شروع فعالیت کلاس با قرائت سوره ای از قرآن و حفظ آن از طرف دانش آموزان.

۲) تدریس به روش های مختلف از جمله با شعر، نمایش- نقاشی و هر روش دیگری که منجر به یادگیری بهتر دانش آموزان در سر کلاس درس می شود.

۳) مسئولیت دادن به دانش آموزان به صورت نوبتی در کلاس.

۴) گذشت و بخشش درمورد اشتباهات دانش آموزان و سخت گیری کردن در برخی موارد برای دانش آموزان بی قید و بی خیال.

) تأسیس بانک جایزه و تشویق دانش آموزان با ارائه کارت امتیاز

۲) برپایی جشن های شادی و مسابقات مختلف

۳) تقویت و توسعه بازدیدهای علمی و تفریحی

۴) تشکیل نمایشگاه های متعدد با مشارکت دانش آموزان از دست سازهای کارهای تحقیقی امور آموزشی و پرورشی

۵) ورزش صبحگاهی به صورت دسته جمعی قبل از شروع کلاس

۶) دعوت از دانش آموزان موفق مدرسه جهت صحبت سرصف